Pozytywne myślenie.

memesik.

u mnie bardzo rzadko gości pesymistyczne myślenie.

Aś

ja czasem szukam dziury w całym, a innym razem pozytywnych stron Mruga

szokowirówka

a ja wyłamuję się spośród optymistów - zdecydowanie jestem bardzo surową realistką, a często popadam w stany depresyjno-pesymistyczne, choć czasem trudno to po mnie zauważyć Mruga

Rudzia

No to Ci współczuje:)

szokowirówka

szczerze mówiąc - to właśnie optymiści mnie dołują xD

Rudzia

a to czemuż? Wesoly

szokowirówka

oczywiście zależy to też od tego jak przejawia się ich optymizm. jednak jak patrzę na moich znajomych optymistów, to jakoś dołuję się. choć nikt z mojej klasy nie powie, że jestem jakąś pesymistką Mruga

jednak wolę realizm, gdyż po byciu optymistą - w moim przypadku - przychodzi cierpienie.

Aniak

Lilka mam to samo. Pesymistyczno-realistyczne nastawienie.

szokowirówka

to się cieszę, że nie jestem odludkiem w tych sprawach (; bo według mnie, a przynajmniej po moich przeżyciach, optymizm nie jest wcale taki dobry. Pewność siebie, swoich wartości oraz wiara w nie - owszem. Jednak optymizm prowadzi nas często do zguby!

Rudzia

ja jestem optymistką-realistką tak moge siebie nazwać. Dla mnie optymizm jest dużo lepszy niż pesymizm, który nie prowadzi do niczego dobrego, budującego itp. Ja tam wole być do większości pozytywnie nastawiona - lepiej wychodzi na tym moje życie, ja i moje zdrowie;) Oczywiście wszystko ma swoje granice, i zbytni pesymizm może doprowadzić do depresji, a zbytni optymizm do głupoty, ryzyka i nierealnych celów. Oba do śmierci;)

Areliee

A ja to - buhahahaha.

Nie wiem, co jestem.
Czasem potrafię być skrajnie optymistyczna, czasem pesymistyczna, czasem zwyczajnie realistyczna.
Ostatnimi czasy moje życie ogólnie wywraca takie fikołki, że nijak nie umiem go opanować, co mnie nieco przeraża. Ale, właściwie, kieruję się zasadą "carpe diem" i nie żałuję ani chwili Wesoly

I nagle poczułam, że naprawdę - każda chwila, każdy dzień jest ważny.
Bo nigdy nie wiadomo, co będzie jutro, jakie to jutro będzie... Trzeba wykorzystać to "dziś".
I nawet zaczęłam sobie lepiej wykorzystywać czas, wiecie?

I wierzę, że jutro może być najpiękniejsze w moim życiu. Maleńki ułamek mnie tak sądzi, ale wystarczający, by czasami zaburzyć wszystko to, czym kierowałabym się kiedyś.
To nie jest kwestia nabrania pewności siebie, raczej głupiej wiary i naiwności - ale, do diabła, skoro mi dobrze w tej chwili, czy ktoś ma prawo mnie oceniać?
Niech się zajmie swoim życiem.

A do śmierci, ogólnie rzecz biorąc, prowadzi wszystko. I to tylko kolejny powód, dla którego staram się lepiej wykorzystywać ten czas, który mam w tej chwili. Co nie oznacza, że nie myślę o przyszłości.
Myślę, i owszem. Często, może nawet za często.
I wiem, że te zwariowane dni się w końcu skończą, więc...
Tak! To kolejny powód, by czerpać z nimi całymi garściami.

Także na dzień dzisiejszy można chyba przyjąć moją postawę za optymistyczno-pesymistyczno-epikureistyczną. Wesoly

Dziękuję

szokowirówka

Areliee, ale czy czerpiesz te życie całymi garściami? Czerp, a nie marudź, moja mała!

Areliee

Hmm...
Nie wiem, czy czerpię. Czasami chyba za bardzo, potem się przejeżdżam i jest ała Wesoly

I potem nie mam siły na nic, bo się przedźwigam w pewnym momencie... Mruga